Το Ψυχοπαιδαγωγικό πρόγραμμα αποσκοπεί στην ανάπτυξη:
των δεξιοτήτων κοινωνικής συμπεριφοράς: ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων, ενίσχυση κοινωνικής αλληλεπίδρασης κ.α.
της ικανότητας προσαρμογής του παιδιού σε κοινωνικές καταστάσεις
στην μείωση συναισθηματικών παραγόντων που επιβαρύνουν το παιδί: επιθετικότητα, άγχος, δυσκολία να διαχειριστεί τα συναισθήματά του και να αντιληφθεί των άλλων, χαμηλή αυτοεκτίμηση κ.α.
στην ανάπτυξη των γνωστικών και αντιληπτικών του δεξιοτήτων: κριτική ικανότητα, ευελιξία σκέψης, μεταφορικός λόγος κ.α.
Συνεπώς, χρησιμοποιεί τόσο αρχές παρέμβασης της Ψυχολογικής υποστήριξης όσο και αρχές του Ειδικού Παιδαγωγικού.
Απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας με στοιχεία ή διάγνωση:
Διαταραχής Αυτιστικού Φάσματος χαμηλής, μέτριας και υψηλής λειτουργικότητας.
Διάσπασης Eλλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας.
Δυσκολίες στη συναισθηματική διαχείριση (εκρήξεις, θυμός, απογοήτευση).
Ανώριμης συμπεριφοράς
Δυσκολία στη σύναψη κοινωνικών σχέσεων.
Ψυχοσυναισθηματικές δυσκολίες.
Η ψυχοπαιδαγωγική παρέμβαση ξεκινάει με την εκτίμηση και την αξιολόγηση των δεξιοτήτων αλλά και των αναγκών του κάθε παιδιού ξεχωριστά. Έπειτα, διαμορφώνεται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης, το οποίο είναι διαφορετικό για το κάθε παιδί και προσαρμοσμένο στις ξεχωριστές ικανότητες που έχει, στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει και στις ανάγκες, που μπορεί να προκύψουν.
Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης είναι απαραίτητη η συνεργασία με την οικογένεια και το σχολείο. Οι γονείς, ο εκπαιδευτικός και ο θεραπευτής είναι εκείνοι που θα βοηθήσουν στην βελτίωση της εικόνας και εξέλιξης του παιδιού. Ο θεραπευτής δίνει λύση και ενημερώνει τους γονείς για τους στόχους που πρέπει να έχουν στο πλαίσιο του σπιτιού.
Ωστόσο, πολλές φορές δεν αρκεί μόνο η ένταξη του παιδιού σε ψυχοπαιδαγωγικό πρόγραμμα, καθώς οι διάφορες εκδηλώσεις του προβλήματος μπορεί να προέρχονται αλλά και να ενισχύονται από συμπεριφορές της ίδιας της οικογένειας και του ευρύτερου συστήματος. Γι’ αυτό το λόγο, συνίσταται η ταυτόχρονη ένταξη του παιδιού στο ψυχοπαιδαγωγικό πρόγραμμα παράλληλα με την Συμβουλευτική γονέων.
Η Συμβουλευτική γονέων είναι ένα θεραπευτικό πρόγραμμα που απευθύνεται σε γονείς. Ο θεραπευτής τους βοηθά να δουν της καταστάσεις μέσα από άλλες, λειτουργικές οπτικές, να ενδυναμωθούν στο ρόλο τους, τους ενισχύει στο να εξερευνήσουν νέους τρόπους επικοινωνίας με το παιδί τους και να δοκιμάσουν νέες συμπεριφορές.
Μέσα από την παράλληλη θεραπεία του παιδιού και των γονέων, τα οφέλη που μπορούμε να δούμε είναι πολλά και σε διάφορους τομείς:
Επικοινωνία - όσον αφορά την κατανόηση εντολών και οδηγιών, την αφήγηση ιστορίας/παραμυθιού, τη διατήρηση βλεμματικής επαφής, τον αυθόρμητο λόγο, τον εμπλουτισμός λεξιλογίου κ.α.
Ικανότητα συγκέντρωσης και εστίασης της προσοχής – αφορά τη λειτουργικότητα σε παιχνίδι, την οργάνωση, το επίπεδο διέγερσης κ.α.
Συναισθηματική αγωγή - όσον αφορά την αναγνώριση και έκφραση των συναισθημάτων, την ενίσχυση της ενσυναίσθησης, την αντιμετώπιση ενδογενών συναισθηματικών δυσκολιών όπως ο θυμός, ο φόβος, το άγχος αποχωρισμού κ.α.
Κοινωνικές δεξιότητες – αφορούν την αλληλεπίδραση με κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους, τις δεξιότητες διαλόγου, την προσέγγιση συνομηλίκων, την κατανόηση προθέσεων τρίτων, το συμβολικό παιχνίδι, την αυθόρμητη ανταπόκριση σε χαιρετισμό, τη συμμετοχή σε συζήτηση, την ανάληψη πρωτοβουλιών, την ικανότητα προσαρμογής σε νέα δεδομένα, την κριτική σκέψη, την κατανόηση κοινωνικών ιστοριών.
Απόκτηση θετικής εικόνας του εαυτού και ενίσχυση της αυτοεκτίμησης.
Οι παραπάνω στόχοι επιτυγχάνονται τόσο με την διαμόρφωση δομημένων δραστηριοτήτων και την διεξαγωγή δομημένου και ελεύθερου παιχνιδιού, όσο και με την καλύτερη δυνατή συνεργασία των θεραπευτών και της οικογένειας.
コメント