Ο Εργοθεραπευτής είναι απαραίτητο να επικοινωνεί με τον δάσκαλο/ δασκάλα του παιδιού σας ώστε να συζητήσουν σχετικά με:
· Την γενική εικόνα του παιδιού, τόσο μέσα στην αίθουσα, όσο κατά την ώρα του διαλείμματος.
· Τη θέση του θρανίου στο οποίο κάθεται και την οργάνωση του χώρου του/ τσάντας του.
· Τον βαθμό που ακολουθεί το πρόγραμμα της τάξης.
· Τεχνικές ρύθμισης και οργάνωσης.
· Τις κοινωνικές δεξιότητες και την κοινωνική ενσωμάτωση του παιδιού.
· Τις αισθητηριακές του ανάγκες.
· Την προσαρμογή των απαιτήσεων ανάλογα των αναγκών που προκύπτουν.
· Την εφαρμογή κινητικών διαλειμμάτων.
· Τεχνικές για την ενίσχυση της διάρκειας προσοχής.
· Την τυχόν χρήση οπτικοποιημένου προγράμματος.
Η εξέλιξη στο σχολικό περιβάλλον του παιδιού σας είναι σημαντική για την ανάπτυξη της εικόνας εαυτού και της αυτοπεποίθησής του. Η συνεργατική προσέγγιση μεταξύ των δασκάλων, των θεραπευτών και των γονέων, διασφαλίζει την ύπαρξη ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος, όπου γίνονται συντονισμένες ενέργειες για την ενίσχυση του παιδιού σας, σε όλους τους τομείς έργου.
Ποια η συμβολή της Εργοθεραπείας στη βελτίωση των δεξιοτήτων/ λειτουργιών που είναι απαραίτητες για το ρόλο του μαθητή στο σχολείο;
Η Εργοθεραπεία είναι μία επιστήμη που αξιολογεί το παιδί και το περιβάλλον του συνολικά, προσδιορίζοντας τη λειτουργικότητά του ανάλογα τις εκάστοτε απαιτήσεις / καταστάσεις. Ο ρόλος του μαθητή περιλαμβάνει πολλές διαφορετικές δεξιότητες, οι οποίες αφορούν όλους τους τομείς έργου. Για τον λόγο αυτό ο κάθε εργοθεραπευτής οφείλει να σχεδιάσει την παρέμβασή του με τέτοιο τρόπο, ώστε οι στόχοι να θέτονται βάση προτεραιοτήτων, σκοπιμότητας και με νόημα τόσο για το παιδί, όσο για την οικογένειά του. Πιο συγκεκριμένα λοιπόν, όσον αφορά τον ρόλο του μαθητή, η Εργοθεραπεία δίνει έμφαση στα εξής:
Αισθητηριακές δεξιότητες - καταγραφή/ διάκριση/ επεξεργασία αισθητηριακών ερεθισμάτων (οπτικών, απτικών, ιδιοδεκτικών, ρυθμιστικών, ενδοδεκτικών, ακουστικών, οσφρητικών, γευστικών, αιθουσαίων).
Ομαλό επίπεδο διέγερσης και εγρήγορση.
Σωματικές λειτουργίες: Αδρή κίνηση (κιναισθησία, εικόνα/ σχήμα σώματος, κινητικός προγραμματισμός, οπτικοκινητικός συντονισμός, αμφίπλευρη οργάνωση, διαδοχοκινησία, χρονισμός, στασικός έλεγχος, ισορροπιστικές και προσαρμοστικές αντιδράσεις, πέρασμα μέσης γραμμής και χιασμός, εύρος κίνησης, ενδυνάμωση κ.α.) και Λεπτή κίνηση (ασκήσεις 5 δακτύλων, έλεγχος ποσώστοσης δύναμης, απομόνωση δακτύλων, οπτικοκινητικός συντονισμός).
Τρόπο σύλληψης εργαλείου γραφής (λειτουργικότητα, αυτοματοποίηση, ενίσχυση) και δεξιότητες γραφής (ροή, ταχύτητα, μορφή).
Επιτελικές λειτουργίες (αυτοέλεγχος, οργάνωση, συναισθηματικός έλεγχος, ευελιξία σκέψης, συγκέντρωση προσοχής, εργαζόμενη μνήμη, σχεδιασμός, διαχείριση χρόνου) και δεξιότητες μάθησης (κωδικοποίηση – αποκωδικοποίηση εννοιών, γενίκευση, μνήμη, οπτική και ακουστική αντίληψη, ιδεασμός, μετατόπιση προσοχής, ανάπτυξη στρατηγικών, επίλυση προβλήματος κ.α.).
Διαχείριση συναισθήματος και ανοχή στη ματαίωση.
Αυτοέλεγχος – αυτορρύθμιση (έλεγχος παρόρμησης, αναχαίτιση, αυτοέκφραση κ.α.).
Δεξιότητες επικοινωνίας/ αλληλεπίδρασης (κατανόηση λεκτικών και μη λεκτικών μηνυμάτων, κατανόηση προοπτικής, χειρονομίες, δεξιότητες διαπραγμάτευσης, ενσυναίσθηση, έκφραση προσωπικών αναγκών, χιούμορ, διατήρηση/ ροή συζήτησης κ.α.) και κοινωνική ενσωμάτωση (συμμετοχή σε ομάδες συνομηλίκων).
Υπευθυνότητα και εικόνα εαυτού.
Πρωτοβουλία.
Ανεξαρτησία στο σχολικό περιβάλλον.
Δραστηριότητες Καθημερινής Ζωής (ΔΚΖ – ένδυση/ απόδυση, μπάνιο/ ντους, σίτιση/ φαγητό, προσωπική υγιεινή, λειτουργική κινητικότητα κ.α.)/ Σύνθετες Δραστηριότητες Καθημερινής Ζωής (ΣΔΚΖ - μετακίνηση, επικοινωνία, φροντίδα άλλων, διαχείριση/ οργάνωση χώρου, διατήρηση της ασφάλειας, αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών, μελέτη κ.α. ).
Παιχνίδι (διεύρυνση, συμμετοχή).
Ύπνο (τεχνικές χαλάρωσης, προετοιμασία, ρουτίνα).
Ελεύθερο Χρόνο (δραστηριότητες που επιτρέπουν την έκφραση των αναγκών για δημιουργία, εκτόνωση, χαλάρωση, διασκέδαση και η ευχαρίστηση).
Συμπερασματικά, η συνεργασία του Εργοθεραπευτή (και όλων των θεραπευτών που πλαισιώνουν το παιδί) με τον δάσκαλο/ δασκάλα, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της θεραπευτικής διαδικασίας. Ως εκ τούτου οφείλουν να συνεργάζονται και να μεταφέρουν πληροφορίες ο ένας στον άλλο, με σκοπό την ενίσχυση του παιδιού συνολικά.
Comments